S'Olbia binchet sa prima finale

S'Olbia binchet sa prima finale

Galu no paret beru ma bisos bisados, cando s’arbitru frusciat aggabbende sa gara e mastru Canzi paris cun totu sos giogadores, mannos e minores, umpare atotu s’assotziu lassant sa panchina e s’acurtziat a sos chimbe olbiesos, chi tot’in’unu che pigant a pizu acurtzu a so tremitza e chimbighentos marchigianos e che pesant a chelu sa bandela sarda. Abberu, parent chimbemitza…

Sinnos…aiat apidu nadu oe unu babbu mannu de Sardigna, Mialeddu Caprinu. No giuat a faghes numenes, oe però los faghimus.

Su primu est cussu de sa rescossa: Ladinetti, solu un annetto faghet pariat perdidu, unu de sos giogadores sardos pius promissos de sa generazione sua. Ma isse no s’est arresu, antzis a sighidu a fagher omine, graztias a s’esperientzia ‘e vida, isse at leadu a manu tenta s’iscuadra in su mamentu pius delicadu, pintende cun su talentu ‘e sos mannos una rete de ammentare. Fit su minutu 41. 

Su segundu sinnu: Olbia at defesu cun balia su tesoro procuradu, contr’a un’atacu ch’at fatu 43 retes, solu och’annu, chena mai pensare de si tancare inintro a su perigulu. E tando b’ant pensadu Ragatzu e Udoh a mantenere sa defesa issoro in oriolu, fuende onzi orta cun sa lestresa e sa classe connotta. Tando su cumbidu de Udoh, donadu a Chierico a su minutu 82, deviat essere onoradu. E gasì at fatu Chierico chi a sa muda s’est setzidu in sa panchina e cando jamadu in campu in su mamentu ‘e su bisontzu, s’est fatu agatare prontu, prontu a bucare cun su pè manchinu, sa rete de sa contra, chena timore perunu.

E tando sos chimbemitza olbiesos, istrantzos in sue Ancona, narant a boghe manna chi Olbia meritat Olbia jamendenos totu a su campu nou de s’Entella, sa cuarta in classifica, de timire emmo, chena immentigare però chi su coro biancu no tremat.

Mario Bua Capitta, Amistade